At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Duo Reges: constructio interrete. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Poterat autem inpune;

1. Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
2. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;

Ex quo intellegitur idem illud, solum bonum esse, quod honestum sit, idque esse beate vivere: honeste, id est cum virtute, vivere.

• Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.
• Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes.
• Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?
• Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
• Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
• Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.

Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat.

A mene tu?

Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum.

ALIO MODO.

Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.

Bork

Quis hoc dicit?

Facete M.

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Si longus, levis;

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Pauca mutat vel plura sane; Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea,
quae etiam concessa te nihil iuvent.

Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque
extrerno bonorum.